Algemene regels U maakt bezwaar tegen een besluit waarbij algemene regels zijn vastgesteld die niet alleen op u, maar ook op anderen dan u van toepassing zijn. Dat is niet mogelijk. Wanneer is een bezwaar bijvoorbeeld niet-ontvankelijk? Een bezwaar is bijvoorbeeld in 4 gevallen niet-ontvankelijk. 1. Ongeldig excuus voor te late indiening De boetebeschikking zou niet ontvangen zijn De postbezorging zou vertraagd zijn Een korte ziekte of een vakantie Startende onderneming met weinig personeel Het bedrijf is kort geleden gekocht, drukke werkzaamheden en de beheersing van de Nederlandse taal is onvoldoende 2. Andere procedurele gebreken De gronden van het bezwaar ontbreken 3. Geen besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht Bezwaar tegen waarschuwing NVWA Bezwaar tegen rapport van bevindingen NVWA Bezwaar tegen inspectierapport NVWA 4. Bezwaar tegen algemene regels Bezwaar tegen beleidsregels
De overheidsinstantie (in vaktaal: het bestuursorgaan) is door uw bezwaarschrift verplicht om de eerdere beslissing te heroverwegen en daarbij rekening te houden met uw argumenten en eventuele documenten. De beslissing op uw bezwaar kan ertoe leiden dat: uw bezwaarschrift gegrond wordt verklaard. Dit betekent dat het bestuursorgaan u in het gelijk stelt. De eerdere negatieve beslissing wordt vernietigd en u krijgt alsnog waarom u hebt gevraagd. uw bezwaarschrift ongegrond wordt verklaard. Dit betekent dat het bestuursorgaan u niet in het gelijk stelt. De eerdere afwijzende beslissing blijft gehandhaafd. uw bezwaarschrift niet-ontvankelijk wordt verklaard. Als er niet aan de formele vereisten is voldaan wordt het bezwaarschrift niet-ontvankelijk verklaard, bijvoorbeeld omdat het bezwaarschrift niet tijdig is ingediend. Er wordt dan niet inhoudelijk op uw bezwaren ingegaan. Als u de bezwaarprocedure verliest (uw bezwaar wordt ongegrond of niet-ontvankelijk verklaard), brengt dit overigens geen extra kosten met zich mee.
Over de inhoudelijke beoordeling van de vraag of er in deze kwestie sprake was van een overtreding wordt verwezen naar het artikel Geen overtreding als voorschrift niet voldoende kenbaar is. Het artikel Parkeerplaatsen voor eigen gebruik, dus niet voor de buren! ziet op de toelaatbaarheid van het verbinden van een voorschrift aan een omgevingsvergunning over de openbaarheid van parkeerplaatsen. De ontwikkelaar is in deze procedure bijgestaan door Lucinda Hoogewerf, advocaat Bestuursrecht bij Van Diepen Van der Kroef Advocaten Hoorn.
Is dit oordeel dan in tegenspraak met de 3 toelatingen die we reeds mochten ontvangen? Waarom is ons 2 jaar geleden bij de eerste inzake niet meegedeeld dat onze vraag onontvankelijk was en dus zou moeten geweigerd worden. We verliezen hiermee opnieuw een pak tijd om deze zaak recht te zetten. #4, 09 sep 2017 12:47 In 2008 door een ambtenaar aangewezen als zaakvoerder met voor haar neus publicaties uit het staatsblad die het tegendeel bewijzen. ( info: haar eigen PV) In 2009 belast door de IPP van Ciney op basis van bewegingen op rekeningen waarover geen enkele informatie beschikbaar is. Sinds 2012 zijn alle gegevens opgedoken in een dossier in Mechelen... Tot op vandaag worden deze met alle middelen uit onze handen gehouden. Hoe zou een beschaafd land dit dienen aan te pakken? asperger Berichten: 6497 Locatie: Lier #5, 09 sep 2017 13:00 Dat hangt ervan af van wat er in het vonnis staat dat werd uitgesproken in eerste aanleg. Zoals meermaals herhaald werd valt er niets zinnigs te zeggen zonder de inhoud daarvan te kennen.
Verweerster doet daarom terecht een beroep op de niet-ontvankelijkheid. Vordering boven de 25. 000 euro Op basis van artikel 20 van de Wkkgz mag de Geschillencommissie een schadevergoeding toe kennen tot in ieder geval € 25. 000, –. Gaat het om een hogere vergoeding dan € 25. 000, -. dan moet de patiënt u itdrukkelijk afzie n van een hogere vergoeding. Als de patiënt dit niet wil, dan kan de commissie de klacht niet-ontvankelijk verklaren. Uitspraak 2017/44, Geschillencommissie Huisartsenzorg Verweerder heeft klager in 2013 niet verteld dat er sprake was van verhoogde PSA-waardes. Ook ging verweerder niet in gesprek en stelde verweerder geen verder onderzoek in. Klager zegt hierdoor meer dan € 25. 000, 00 schade te hebben geleden en vraagt om € 25. 000, 00 als voorschot op de schadevergoeding. In totaal gaat het om een bedrag dat hoger is dan waarover de Geschillencommissie Huisartsenzorg uitspraak mag doen, zoals staat in artikel 20 van de Wkkgz. De gemachtigde van klager heeft niet aangegeven dat hij alsnog akkoord zou gaan met een maximale vergoeding van € 25.
Nu hij pas op 16 december 2013 hoger beroep heeft ingesteld is dit niet binnen de wettelijke termijn. De raadsman van de verdachte heeft - kort samengevat -aangevoerd dat formeel de termijn voor het instellen van het hoger beroep was verstreken, maar dat materieel bezien de verdachte het hoger beroep binnen de termijn heeft ingesteld. Hij wist niet dat hij kon bellen en had geen hoger beroep ingesteld als de straf niet zo hoog was geweest. Uit de inhoud van de brief van de verdachte gericht aan het openbaar ministerie van 22 oktober 2013 leidt het hof af dat de verdachte op de hoogte was van de dag van de terechtzitting bij de kantonrechter te weten 21 oktober 2013. Onder deze omstandigheden had hij op grond van het bepaalde in artikel 408 van het Wetboek van Strafvordering binnen 14 dagen na de uitspraak van de kantonrechter hoger beroep dienen in te stellen. Nu hij dit niet heeft gedaan is het door hem ingestelde hoger beroep niet tijdig ingediend. Het hof heeft voorts geconstateerd dat aan de dagvaarding een informatieblad is gehecht met betrekking tot onder meer het instellen van hoger beroep en de daartoe te ondernemen stappen.
Het besluit wordt dan opnieuw door een onafhankelijke rechter getoetst op rechtmatigheid. Bent u van mening dat het besluit onrechtmatig is of niet op de juiste gronden is genomen? Laat ons dan uw beroepsschrift opstellen. Wilt u meer advies? Neemt u dan vrijblijvend contact op met mr. A. M. Thomas, advocaat bestuursrecht of een van onze andere bestuursrechtadvocaten. Mevrouw mr. Thomas is bereikbaar via telefoonnummer 072 – 511 40 32 (keuzeoptie 4) of per e-mail:.
000, 00, of dat de commissie alleen de klacht zou beoordelen. Daarom is de klacht niet-ontvankelijk verklaard. Niet eerder kenbaar maken klacht Een klacht zal eerst kenbaar moeten worden gemaakt bij de zorgaanbieder. Dit is een voorwaarde om de klacht te kunnen behandelen bij de Geschillencommissie. Uitspraak 20180001, Geschillencommissie Huisartsenzorg Volgens klaagster maakte de triagiste van de huisartsenpost een onjuiste inschatting van de spoedeisendheid van de klachten. Volgens klaagster had de triagiste een ambulance naar de patiënt moeten sturen. Verweerster voerde aan dat dit onderdeel van de klacht geen deel uitmaakte van de klachtbehandeling door de huisartsenpost. Klaagster voerde dit onderdeel pas aan tijdens de procedure bij de geschillencommissie. Daarom moet volgens verweerster dit onderdeel van de klacht niet-ontvankelijk verklaard. De commissie stemt hier mee in. Vergelijkbare zaak: 20180108